აფზახეთი საქართველოა! სოხუმელმა ეკონომისტმა და ბლოგერმა გიორგი ჯახაიამ მოახერხა, რომ ეს ფრაზა წითელ პლანეტაზე მოხვედრილიყო.
ეს იდეა გიორგის მას შემდეგ გაუჩნდა, რაც ნასას პროექტის შესახებ გაიგო. ორგანიზაცია ახალი როვერის (მარსმავალის), სახელად პერსევერანსის მარსზე გაშვებას აპირებდა. მსურველებს კი საშუალებას აძლევდა, ერთგვარი „ბილეთები შეეძინათ“ და მათი მაიდენტიფიცირებელი ინფორმაცია ნასასთვის მიეწოდებინათ. გიორგიმ საკუთარი სახელისა და გვარის ჩაწერის ნაცვლად, კითხვარის შევსება განსხვავებულად გადაწყვიტა. ასე აღმოჩნდა მარსზე ბილეთი წარწერით – ABKHAZIA IS GEORGIA. WE WILL COME BACK
გიორგი ამბობს, რომ რუსულ პლატფორმებზე მუდმივად წერდა აფზახეთის ომზე, დევნილებსა და ქართველების სხვა ტრაგედიებზე. ამის ერთ-ერთი მიზანი რუსი მოქალაქეებისთვის რეალობის ჩვენება იყო, რაც ბევრი მათგანისთვის სიახლე აღმოჩნდა.
„ესაა ჩემთვის საშუალება, ხალხს ჩვენი სიმართლე გავაგებინო.“
გიორგი წარმოშობით სოხუმიდანაა და აფხაზეთს მუდამ დიდი სიყვარულით იხსენებს.
„აფზახეთი ჩემი სამშობლოა. იქ დავიბადე და გავიზარდე. თუმცა, ახლა ვეღარ ჩავდივარ. ვცდილობ, ვირტუალურ პლატფორმებზე მაინც შევძლო ქართველებისა და აფხაზების დაკავშირება. მათ საუბარში შუამავლის როლი შევითავსო. ეს არაა იოლი საქმე, რადგან ორივე მხარეს დაძაბულობა და უნდობლობაა, თუმცა, ნელ-ნელა რაღაც მაინც გამოდის. განვლილ ომსა და მშვიდობის დამყარების თაობაზე ბლოგს უკვე 15 წელია, რაც ვწერ.“
თქმა რომ შეეძლოს, აფხაზებს ეტყოდა, რომ აუცილებლად დავბრუნდებით:
„ჩვენ მხარეს არის სიმართლე, ჩვენ მხარეს არის სამართლიანობა! და ჩვენ აუცილებლად დავბრუნდებით ჩვენს სახლებში. ჩვენ არასდროს მივატოვებთ ჩვენს სახლებს, საფლავებს და სამშობლოს. სამშობლოს არ ყიდიან! შეიძლება, ვინმეს ეგონოს, რომ საქართველო ოდესმე აღიარებს აფხაზეთის დამოუკიდებლობას, რომ დევნილები უარს იტყვიან საკუთარ სახლებზე… ეს არასოდეს მოხდება. სწორედ ამ აზრების წინააღმდეგ ვიბრძვი.“
გიორგი ფიქრობს, რომ აუცილებელია ამ საკითხზე ცნობიერების ამაღლება, სწორედ ამიტომ რუსულად წერს:
„მე რუსულ ენაზე ვწერ, რადგან ეს ენა ყველაზე ოპტიმალურ ვარიანტად მიმაჩნია, რომლითაც ორივე მხარესთან მექნება კომუნიკაცია. ხშირია ჩვენი მხრიდან არასწორი პოლიტიკური ნაბიჯებიც, რის გამოც ქართველების სათქმელს ისინი ხშირად სწორად ვერ იგებენ. ახალმა თაობამ, რომელიც აქ დაიბადა და გაიზარდა, რუსული ენა არ იცის, იქ მყოფებს კი ქართული არ ესმით. ამიტომ რთულია ახალგაზრდების ერთმანეთთან დაკავშირება, დიდი განსხვავებაა მენტალიტეტებს შორისაც. უფროს თაობაში ეს ბარიერი შედარებით სუსტია. მართალია, ახალგაზრდებს ძალიან დიდი პოტენციალი აქვთ, თუმცა, ამჟამად ერის ერთმანეთისგან დაშორება ცალსახაა. დროს ვკარგავთ! ამ პრობლემაზე მუშაობა კრიტიკულად მნიშვნელოვანია.“
კითხვაზე, თუ რა რეაქცია ექნებოდათ მარსელებს ნასას ამ პროექტზე, გიორგიმ ასე მიპასუხა:
„ალბათ გაუკვირდებოდათ, ამდენ ტექნიკას თუ გვიგზავნიან, ბარემ ჩამოვიდნენო.“
